Fve

เนื้อเรื่อง

กลอนรักหวานซึ้ง

ไม่เตยมีดอกไม้ช่อใหญ่มาฝาก

เธอพูดเต็มปาก ว่ามันกินไม่ได้

ที่ชอบถือติดมือ จึงคือ “ขนม” อยู่ร่ำไป

ซื้อมาซะถุงใหญ่  ไม่กลัวฉันอ้วนหรือไงกัน

คำว่าคิดถึง ห่วงใย ก็ไม่เคยมี

เธอบอกดูให้ดี กับทุกสิ่งที่ทำเพื่อฉัน

ไม่เคยทิ้งห่างจนคิดถึง เพราะมาหาได้ทุกวัน

ป่วยทีไร ก็อยู่คอยบังคับฉันให้กินยา

เรื่องคำสาบาน เธอไม่เคยเห็นมันจำเป็น

อนาคตยังมองไม่เห็น อยู่กับวันนี้ดีกว่า

โชคดี...ที่ฉันได้หัวใจของคนแบบนี้มา

ฉันรักผู้ชายไม่โรแมนติกแต่จริงใจตลอดเวลา...คนนี้จัง

กี่ครั้งแล้วนะที่ต้องร้องไห้เพราะเธอ

กี่ครั้งแล้วเหรอที่ต้องเสียความรู้สึกกับเธอคนนี้

กี่ครั้งแล้วที่เธอปล่อยให้ฉันเหงาอย่างทุกที

กี่ครั้งแล้วคนดีไม่เคยแคร์กัน

เธอเป็นใครกันนะ  ฉันอยากรู้จัก

ใจมันเต้นตึกตัก   สงสัยจะเจอรักเข้าซะแล้ว

เดินเฉียดบ่อย         เข้าใกล้เนียน ๆ ไม่ให้เธอรู้แถว

เธอดันทำให้ใจแป้ว ไม่ยอมหันมามาองซะที

ปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ดีแน่

ใครจะถอดใจยอมแพ้ ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มละนี่

ขืนยังชักช้า ผู้หญิงอื่นคงตัดหน้าพอดี

วันนี้รวบรวมความกล้าเต็มที่....

จะเข้าไปทักว่า “สวัสดี” เธอชื่ออะไร ^_^

ไม่เอาหรอก เจ้าชายรูปงาม

ไม่ต้องไปเอาตามนะ  พระเอกในหนัง

หยอดคำหวานพูดคะขา ฉันไม่อยากฟัง

ทรงผมดูดีเสื้อผ้า ยี่ห้อดัง ฉันไม่ต้องการ

ต้องการเพียงเธอ “คนธรรมดา”

พูดตรง ๆ  ทรงผมพอเข้าตา เสื้อผ้ามือสอง

จะต้องการไปทำไม “เจ้าที่เจ้าหญิงใฝ่ปอง”

ในเมื่อฉันไม่ใช่เจ้าหญิงในละคร...

แต่เป็นตัวประกอบแค่บางตอน...

ที่มีความสุขได้ทุกตอน ที่มีเธอ ^_^

อยากบอกว่ารักเพื่อนมาก

ความผูกพันไม่เคยมีให้ใครมากขนาดนี้

ตอนจากกันอย่าลืมนะคนดี

สัญญาว่าเพื่อนคนนี้ก็จะไม่ลืมเธอเหมือนกัน

โลกนี้มีคนมากมาย

แต่มีสิ่งหนึ่งที่นำมาให้เราเจอกัน

ไม่ใช่พรหมลิขิต

แต่มันคือเวรกรรม !!!

หมอพรทิพย์ฝากมาบอก

ไม่มีอะไรหรอก

แค่บอกว่าพรุ่งนี้ให้ไป

ผ่าชันสูตรด้วย

หนีออกมาทำไมยะ !!!!

โทรไปแล้วไม่ว่าง 

โทรกลับบ้างจะได้ไหม

เธอโทรมา ฉันไม่โทรไป

ไม่ใช่น้อยใจแต่ไม่มีตัง ^~^